ممکن است مهمترین تفاوت این دو نوع رسیدگی در هزینههای قضایی باشد. در دعوای حقوقی اکثرا" هزینه دادرسی بسیار بالاتر از شکایت کیفری است.
در دعاوی حقوقی نحوه رسیدگی و آیین دادرسی به نسبت پیچیدهتری نسبت به شکایت کیفری وجود دارد. به همین دلیل نیز در دعاوی حقوقی نیاز به اخذ وکیل بیش از شکایات کیفری احساس میشود.
در دعوای حقوقی صدور حکم به مجازات بیمعنا است. به این معنا که شما نمیتوانید طرح دعوای حقوقی کنید و منتظر باشید که فرد مقابل به شلاق یا حبس محکوم شود. تنها پرداخت خسارت و الزام به ایفای تعهد جزو آثار صدور حکم حقوقی است. البته لازم به ذکر است با توجه به قانون نحوه اجرای محکومیتهای مالی درصورتیکه محکومعلیه (کسی که حکم به ضرر او صادر شده است) بعد از ابلاغ حکم و اجراییه به اجرای حکم اهتمام نورزد تا زمان پرداخت آنچه به آن محکوم شده است یا تا زمانی که دادخواست اعسار خود را ارائه ننماید حبس میگردد. بنابراین در دعوای حقوقی در شرایط خاص و بعد از صدور اجراییه میتوان اقدام به حبس محکومعلیه نمود که او نیز با ارائه یک دادخواست اعسار میتواند بدون هیچ وثیقهای آزاد باشد. همچنین عدم حضور خوانده در دادگاه نمیتواند محملی برای بازداشت یا حبس او باشد.
ولی در شکایت کیفری بهمحض اینکه دادسرا یا دادگاه متهم را احضار نمایند و او در جلسه حاضر نشود امکان صدور حکم جلب به وجود میآید. علاوه بر آن متهم در صورت حضور ممکن است نیاز به وثیقه یا کفیل داشته باشد و در صورت صدور قرارهای تامین قضایی، موظف به اجرای آنهاست؛ در غیر اینصورت بازداشت میشود. در شکایت کیفری قاضی حتی میتواند در صورت عدم حضور شاهد حکم جلب او را صادر نماید.
علاوه بر آن نتیجه شکایت کیفری – درصورتیکه حق با شاکی باشد- مجازات مجرم است. به این معنا که فرد به مجازات اعدام، حبس، شلاق، جزای نقدی در حق دولت و…. محکوم شود. لازم به ذکر است در اکثر موارد در شکایت کیفری نمیتوان از مجرم تقاضای خسارت یا بازگرداندن مال را نمود مگر اینکه بهطور مجزا و همچون دعوای حقوقی اقدام به ارائه دادخواست نموده باشید.
دفتر وکالت |
- ۹۷/۰۹/۰۳