نکته 1 ) ظاهراً مقصود از این ماده این است که زن فقط تا زمانی که شوهر بیمار است می تواند از نزدیکی امتناع ند و در صورت بهبودی مرد این حق از او گرفته می شود.
نکته 2 ) حق مطلب در عدم ضرر رساندن است حال اگر شوهر از وسایلی استفاده کند که مانع رسیدن بیماری به زن شود و خوف بیماری برطرف شود حق امتناع هم از بین می رود.
نکته 3 ) در صورت اختلاف بین زن و شوهر در این مورد حاکم برای روشن شدن وضعیت و رفع مشکل شوهر را به اهل خبره معرفی می کند .
نکته 4) این مسئله در مورد قبل از عقد یا بعد از عقد،علم به بیماری و جهل به بیماری یکی است فسخ عقد نمی شود ولی دو حق را برای زن در بردارد
امتناع از نزدیکی کردن زوج
استحقاق نفقه، زیرا این خودداری وظیفه شرعی زن است از خوف بیمار نشدن وی،
نکته 5 ) این ماده می تواند برای مرد هم این حق را بیاورد یعنی اینکه اگر زن بیماری مقاربتی داشته باشد مرد می تواند از نزدیکی با وی امتناع کند و اینجا هم با وجود اینکه زن بیمار است باز نفقه ی وی نباید قطع شود.
- ۹۷/۰۹/۱۷
