عین معین به دو دسته تقسیم می شود:
1- مشاع: مالی محسوس و عادی است که دو یا چند نفر در آن شریک هستند به گونه ای که سهم شرکاء در عالم خارج معین نیست. بنابراین هیچ شریکی نمی تواند بگوید بخش معینی از این مال برای من است و نمی تواند ادعای بخش معینی کند.
2- مفروز: عین معینی است که تمام آن برای یک مالک باشد یعنی مالی که مشترک بین چند نفر نیست. معمولاً اصطلاح مفروز در عرف حقوقی زمانی بکار می رود که مال مشاعی بین شرکاء تقسیم شود و سهم هریک مشخص و متمایز گردد که در این صورت این سهم را مفروز و این عمل را افراز می گویند.
| مشاوره با وکیل پایه یک دادگستری |